寄题杭州通判胡学士官居诗四首·溅玉斋

jì tí háng zhōu tōng pàn hú xué shì guān jū shī sì shǒu jiàn yù zhāi
寄题杭州通判胡学士官居诗四首·溅玉斋

shí lín luò luò sēn zuò yú, jī shuǐ zhù shè chéng fēi qú.
石林荦荦森座隅，激水注射成飞渠。
hán yīn chēng rán luò huán pèi, shuǎng qì sà ěr shēng tíng chú.
寒音琤然落环佩，爽气飒尔生庭除。
zhǔ rén qīng biāo zì kě dí, dǐ chǔ shèng gài wèi néng rú.
主人清标自可敌，底处胜概为能如。
xiǎng jūn bù yù shí zàn qù, qí yú mǎn àn duī wén shū.
想君不欲时暂去，其余满案堆文书。