哭赵东阁

kū zhào dōng gé
哭赵东阁

qiū fēng cǎn yù gē, qiū yuè míng bù fā.
秋风惨欲割，秋月明不发。
shuí lìng shēng míng gāo, jìng shǐ shòu mìng zhé.
谁令声名高，竟使寿命折。
wǎng nián shī sì líng, shī dào wēi yī fà.
往年失四灵，诗道微一发。
gǎo sù gé zhī zǔ, gōng zhēng jié luàn guā.
缟素革织组，宫徵节乱聒。
lì pái táng mò lòu, yì yǔ fēng yǎ yà.
力排唐末陋，意与风雅轧。
qīng miào bù dài chén, huáng rǎng jù néng méi.
清庙不待陈，黄壤讵能没。
xīn piān jīn jì mò, gù mò shèn wú hū.
新篇今寂寞，故墨慎无忽。